Geriye dönmem ileriye bakarım

MURAT YILDIRIM

Adana’nın Türkan ablası, aslında herkesin yakından tanıdığı, danıştığı, tecrübelerinden istifade ettiği, dert ortağı  önemli bir isimsiniz. Bir de sizi sizden dinleyelim mi?

1946 yılında dünyaya merhaba diyerek gelen Türkan Cerrahoğlu 68 yıldan bu yana hala merhaba demeden  gün geçirmez aksine ne kadar çok içten samimi merhaba derse ve karşılığını alırsa o kadar mutlu olur ve enerjisi yükselir.

10,5 yaşında 1957 yılında Erzurum’dan Ankara’ya geldikleri gecenin ertesi gün  taa Emek Mahallesi 4.caddeden (aklında gece taksi ile geçtiği yolları takip ederek) önce Ankara Gar binasını sonra da sora sora yürüyerek Çıkrıkçılar yokuşunu bulup annesinin istediği havan’ı alan ve yine yürüyerek Ulus Meydanı’ndaki Atatürk heykelinin önünde alaca karanlıkta trafik polisine yolu sorup onun yardımı ile taksiye bindirilip eve gönderilen cesaretli Türkan, evde bir de ödül beklerken akşamın 9’u olmasından dolayı takdir yerine yediği o iki tokadı hala unutamamıştır.

Erzurum’dan  geldi  ama neden bu kadar atak ve bilgili diye sınıf öğretmeni tarafından  azarlanıp bastırılmak istenmiştir.

Erzurum’da ilk okul 1. de  okuma bayramında sergilediği monolog sonucu selamdan sonra önce öğretmeni tarafından,  sonra okul müdürü tarafından ve daha sonrada Erzurum Valisi tarafından kucaklanıp sahneye getirilip alkışlandığını anlatırken gözleri doluyor.

Orta okul lise ve Fakülte yıllarında hem tiyatro, hem folklor ve hem de eskrim yapıyor Adana’nın Türkan Ablası.

Liseden hemen sonra 1965 yıl ocak ayında devlet memuru olan ve o sırada Gece Fakülte okuyan ,çocukluk arkadaşı Erdal ile evlenip, iki çocuk yapıyor ve  3 günlük lohusa iken fakülteden mezun olup, bu arada çalıştığı Kurumda Müdür Muavini olarak göreve başlıyor.

Eşinin SASA A.Ş. ye gelmesi vesilesiyle Gümrük Bakanlığına geçip Adana Gümrük Müdürlüğü’nde  1975 yılında Müdür Muavini ve sonrasında da Müdür Vekili olarak bütün siyasi çalkantılara rağmen kesintisiz 1983 yılı Ekim ayına kadar görev yapan sonrasında Ankara Bakanlık emrinde 3 yıl daha çalışıp Müdürlük imtihanını kazanıp emekli oluyor.

Emeklilikten hemen sonra Adana’da NET Gümrük Müşavirliği Firmasını kurup halen aktif olarak çalışıyor.

Velhasıl tam 50 yıl aktif iş hayatında zevkle ve şevkle çalışan Cerrahoğlu , Allah ömür ve sağlık verirse daha da çalışacağım diyor...

Nedir tam olarak yaptığınız iş? Gümrük müşavirliği şirketleri ne iş yapar?

Gümrük Müşavirliği Şirketleri, Devlet ile mükellef arasında köprüdür. Güvenilir, mesleki bilgi ile donatılmış,ruhsat sahibi olan ve bilhassa gümrük mevzuatı ile birlikte ithalat rejiminden,ayakkabı bağının mamul olduğu maddeyi bilmek mecburiyetinde olan bir iş koludur. Sanayicinin ihtiyacı olan makine v.s ve hammaddenin ithal işlemlerini yapar iken devletin vergilerini de doğru hesaplayan ancak çok süratle ve doğru olarak iş ve işlemleri yaparak müşterisine  zaman  kazandıran,  az ardiye v.s ödeten  ve imalatın aksamamasını temin eden , İhracatçının imal ettiği eşyalarını eksiksiz  seri bir şekilde yurt dışına sevk etmek,veya ülkemiz üzerinden transit geçecek eşyaların işlemlerini yapmaktır.

Çok aktifsiniz . Çok fazla dernek ve  sivil toplum kuruluşlarında görev alıyorsunuz. Ama şu an icra ettiğiniz iş de oldukça zaman alan dikkat gerektiren bir iş. Bu dengeyi nasıl sağlıyorsunuz? Bir gün size yetiyor mu?

Bir gün bana yetmiyor ama zamanı doğru kullanmayı öğrendim,bu nedenle bir gün içinde ofisime uğrayıp o günkü iş ve işlemleri denetleyebiliyorum, STK toplantılarına zamanında gidip 10-15 Dk. Erken kalkıp alış veriş yapabiliyorum. İllaki günü planlarım ve zamanı iyi kullanırım.

Sektörünüzle ilgili sıkıntılar yaşıyor musunuz?

Tabii ki sektörümüzle ilgili çok sıkıntı yaşayabiliyoruz. Örnek, sistemlerin çökmesi sonucunda hiçbir gümrükte beyannamene onaylatamaz ve işlerinizi bitiremezsiniz. Liman İdaresindeki sistemin arızaya girmesi sonucu millileşmiş eşyalarınızı limandan çıkaramaz veya gemiye yetişmesi gereken ihraç malı kamyonlarını veya konteynerlerini liman sahasına girdiremezsiniz. 

Çok fazla yurtdışı gezilerinizde oluyor. Sizi en çok etkileyen yer neresi oldu?

2014 Mart ayında gittiğim Vietnam’dan çok etkilendim. Kuzeyde UNICEF korumasında olan HALONG BY ‘da bir gece geçirdim ve denizin içinde su köyleri olduğu halde çıt yoktu. Dünyanın damında hissettim kendimi. Sonra güneye indik ve 5 Km. ilerisinde Amerikan Üssü olan Chicu  tünellerini gezdim. Yani ülkesini korumak adına tünel kazıp ABD üssündeki sakerleri yıldıran kahramanların tünellerini gezdim. Tam da 18 Mart günü idi ve bir an aklıma Çanakkale taarruzu geldi. Çok ağladım ve yüreğim yerinden oynadı. O kadar terbiyeli insanlar ki o kalabalık da kimse size dokunmuyor. Ayrıca gözü ve gönlü çok bol insanlar.

Bir de Ekim 2014 de gittiğim Nepal’ de ayrıca 20 – 28 kişilik  uçaklarla Himalaya dağlarını ve tabii ki Everest tepesini görmek için tura katıldım. Çok muhteşemdi ve Everest’in tepesindeki 2 halka sis bile görünüyordu.Çok heyecanlandım ve bütün güzel gönüllü dostlarım için Allah’a en yakın noktada olduğum duygusu ile dilekler diledim ve ağladım.

Bu gezilerinizde, yaşadığınız şehirle kıyaslama yaptığınızda bizim ilimizde ya da ülkemizde  gördüğünüz eksiklikler  neler?

Geri kalmışlığımız çarpık şehirleşmeden belli. Avrupa, Amerika  şehirlerinde her şey insan için düzenlenmiş ve estetik değeri çok yüksek.

Bizde ise insan dışında her şey için yapılanma var ve estetikten uzak. Çok basit engelli vatandaşlarımız için yapılmış yol girişlerini mukayese edin fark çıkar ortaya.

Nasıl bir annesiniz?

Doğrusu Gümrükte görevli iken çok titiz bir idareci idim amma çok titiz bir anne olamadım. Çocuklarıma daha çok rahmetli babaları göz kulak oldu, bakıcı kadınlar elinde  veya anaokulunda  büyüdüler. Çocukken onlar çok şefkat de gösteremedim , çok zaman da ayıramadımAmma  onlar bilirler ki anneleri onları canını verecek kadar sever ve bütün imkanlarını onlara seferber eder.

Torunlarınızla ilişkileriniz nasıl?

Torunlarıma bayılıyorum. Çocuklarıma gösteremediğim şefkati ve ayıramadığım zamanı onlara ayırmaya çalışıyorum amma  zaman değişmiş torunlarımın illaki hafta sonlarında filan bir programları, spor saatleri v.s. var. Amma yine de haftada en az 2 akşam arzu ettikleri yemekleri yaparak davet ediyorum ve aile sofrasında mutlu saatler geçiriyoruz.2014 Haziran ayında Baltık Ülkelerine giderken kamara arkadaşı bulamadım hemen büyük torunuma vize aldık ve sürpriz onu yanımda götürdüm, çok mutlu günler geçirdik ve gemide de koyun koyuna uyuduk 15 yaşındaki kocaman oğlumla.

Sonra Büyük Amerika Turu vardı. Erdal Baltık Ülkeleri turunda Tur Operatörümüz Gizem hanım dahil bütün tura iştirak eden arkadaşların göz bebeği olarak onları örgütlemiş hepsi bana tatlı tatlı baskı yaptılar ve ben de büyük torunum Erdal la beraber ikiz olan 11 yaşındaki EFE ile EGE’ yi de götürmeye karar verdim. Çok da güzel bir tur oldu. Çok eğlendik, ben iyice yoruldum ama onlarla olmak dünyalara bedel. Sonuç olarak torunlarım her şeyim.

Geriye dönüp baktığınızda keşke yapmasaydım ya da şunu da yapsaydım dediğiniz bir şey var mı?

Hiç geriye dönmem. Ben kendimi daima  ileriye odaklamış biriyim.