Covid-19 pandemisinin yaşamımıza girdiğinden bu yana yaşamımızın bir parçası haline gelen maske, son zamanlarda önemsenmemeye başlandı. Çoğu insanın takmadığı maske aslında yaşamımızı koruyan kendisi çok küçük yaşamımıza etkisi ise çok büyük olan önemli bir obje.

Virüsü görmediğimiz için yok sanıyoruz. Ancak son günlerde yetkili ağızlar; hastane yoğun bakımlarında doluluk oranlarının çok yükseldiğini sık sık hatırlatmak zorunda kalıyor.

Virüsün çok yayıldığı kentlerin başında da Osmaniye ve Adana geliyor. Yani yaşadığımız kent virus açısından çok da iyi durumda değil. Herkes en yakınındakileri, en sevdiklerini korumak için önce kendini de korumak zorunda. Bunun içinde yapılacakları artık küçücük çocuklar bile biliyor. Maske, mesafe, hijyen. Ancak bunların en başında da aşı geliyor.

Bunları biz yapmadığımız zaman,; en yakınımızdakilerden başlayarak, giderek yayılan bir dalga gibi herkese zarar vereceğimizi unutmayalım.  Bu öyle bir risk ki ucu ölüme kadar gidebilen bir risk, dolayısıyla da sorumlululğu çok yüksek olan bir risk.  Peki kimler var bu çemberin içinde? En yakınlarımız var, anne-babamız, kardeşlerimiz, eş ve çocuklarımız, komşularımız ve bizi belki hayatında sayılı kez görebilecek olan sağlık çalışanları, doktorlar var.  Bu kadar uzak olmamıza rağmen hayatlarını riske attığımız sağlık çalışanları var bu risk çemberinin içinde.

İşte böylesine büyük bir vicdani sorumlulukla hareket etmek durumundayız. En çok sevdiklerimizin, en yakınlarımızın, ve hatta hayatımızda belki de sadece bir veya bir kraç kez karşı laşabileceğimiz sağlık çalışanlarının hayatlarını korumak küçücük önlemlere bakıyor.Lütfen bu önlemleri almaya devam edelim!