Aşık Seyfi Metin, Yaşar Kemal’in Göğçeli köyünden. Ceyhan Irmağı’nın kıyısına kurulmuş büyük bir köy. “Gökçeli Çınar” kitabı Yaşar Kemali simgelemektedir. Onun için şöyle yazmış:
“YAŞAR KEMAL
Böyle sevgi görülmedi/ Üzdü gitti Yaşar Kemal/ İlmik ilmik nakış nakış/ Düzdü gitti Yaşar Kemal// Ününü duyurdu arşa/ Sevgisi her daim kalsa/ Herkes onun gibi olsa/ Kızdı gitti Yaşar Kemal// Güçlü idi emelleri/ Fazla sıktı kemerleri/ Çeşit çeşit romanları/ Yazdı gitti Yaşar Kemal// Çalıştı okudu durdu/ Bitmiyordu yaşam derdi/ Bilenlere bir ders verdi/ Üzdü gitti Yaşar Kemal// Ana babayı bilmedi/ Bir zaman yüzü gülmedi/ Görmediği yer kalmadı/ Gezdi gitti Yaşar Kemal// Dertli METİN tarif bitmez/ Kuru dalda bülbül ötmez/ Yazsa mısralara yetmez/ Sezdi gitti Yaşar Kemal”(s. 143)
Seyfi Metin Hemite Köyünden sesleniyor; üç kitap yazmış, biri “Güzel İki Gönül” diğeri “Yaralı Kalbim”, öteki “Gökçeli Çınar”
1948’de Gökçeli’de doğmuş, İlkokulu burada bitirmiş, çiftçilik yapmış, fabrikalarda çalışmış. Halk şairi ünvanını almış.Birçok dergi, gazetelerde yazmış, tanınmış… halkın dertlerini dert edinmiş, saygın bir halk şairi.
“Ulan yalan dünya üzgünüm senden/ Yaşadıkça beni zora veriyon/ Eller babasıyla yaşam sürerken/ Ateşleyip beni kora veriyon// Babasız büyüdüm kimse bakmadı/ Dostlar evimize ateş yakmadı/ Anam çile çekti ama bıkmadı/ Ancak ömrümüzü zora veriyon/…/ Dertli Metin yaşam için çalışır/ Yavaş yavaş göre göre alışır/ Ne bulursa onun ile oluşur/ Işık olsun deyip çıra veriyon” (s. 19)
Başka bir şiirinde nazlı yare sitem ediyor:
“Nazlı yâr evine misafir eyler/ Acep düğmelerin açar mı bilmem/ Uzak yoldan geldim biraz yorgunum/ Biraz kokusundan saçar mı bilmem// Aklım aldın hayallerim hep boşa/ Yordun beni yordun koşa koşa/ Kafamı vurdurdun çok büyük taşa/ Gel deyip kolların açar mı bilmem/…/ Dertli Metin kapısına köleyim/ Öl dese de oracıkta öleyim/ Beni sevdiğini nasıl bileyim/ Ele karşı bana naçar mı bilmem” (s. 33)
Şiirleri okumakla bitecek gibi değil; işte sosyal bir şiiri:
“Kadir Mevlam nicelerin yaratmış/ Kulların içinden yılan gördüm/ Çalışmakla zengin olunmaz imiş/ Haybeden zengin olanı gördüm// Bugünler böyle kalacak sanma/ Fanidir bu dünya kanma ha kanma/ Ellerin sözüne inanmaz amma/ Kendisinden büyük yalanı gördüm/…/ Dertli Metin işte böyle söylerdi/ Kendi kaderiyle gönül eylerdi/ Kimse kadir kıymet bilmez derlerdi/ Kadir kıymet varmış bileni gördüm” (s. 93)
Öneririm, Dertli Metin’in kitabını. Esin verir size de…
…
Gökçeli Çınar-Seyfi Metin, 144 sayfa, baskı Hasret Ofset, 2018 Osmaniye. Kitap isteme:Tlf. 0538 962 09 00
Yorum Ekle
Yorumlar
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
M.Demirel Babacanoğlu
Gökçeli Çınar Şiir
Aşık Seyfi Metin, Yaşar Kemal’in Göğçeli köyünden. Ceyhan Irmağı’nın kıyısına kurulmuş büyük bir köy. “Gökçeli Çınar” kitabı Yaşar Kemali simgelemektedir. Onun için şöyle yazmış:
“YAŞAR KEMAL
Böyle sevgi görülmedi/ Üzdü gitti Yaşar Kemal/ İlmik ilmik nakış nakış/ Düzdü gitti Yaşar Kemal// Ününü duyurdu arşa/ Sevgisi her daim kalsa/ Herkes onun gibi olsa/ Kızdı gitti Yaşar Kemal// Güçlü idi emelleri/ Fazla sıktı kemerleri/ Çeşit çeşit romanları/ Yazdı gitti Yaşar Kemal// Çalıştı okudu durdu/ Bitmiyordu yaşam derdi/ Bilenlere bir ders verdi/ Üzdü gitti Yaşar Kemal// Ana babayı bilmedi/ Bir zaman yüzü gülmedi/ Görmediği yer kalmadı/ Gezdi gitti Yaşar Kemal// Dertli METİN tarif bitmez/ Kuru dalda bülbül ötmez/ Yazsa mısralara yetmez/ Sezdi gitti Yaşar Kemal”(s. 143)
Seyfi Metin Hemite Köyünden sesleniyor; üç kitap yazmış, biri “Güzel İki Gönül” diğeri “Yaralı Kalbim”, öteki “Gökçeli Çınar”
1948’de Gökçeli’de doğmuş, İlkokulu burada bitirmiş, çiftçilik yapmış, fabrikalarda çalışmış. Halk şairi ünvanını almış.Birçok dergi, gazetelerde yazmış, tanınmış… halkın dertlerini dert edinmiş, saygın bir halk şairi.
“Ulan yalan dünya üzgünüm senden/ Yaşadıkça beni zora veriyon/ Eller babasıyla yaşam sürerken/ Ateşleyip beni kora veriyon// Babasız büyüdüm kimse bakmadı/ Dostlar evimize ateş yakmadı/ Anam çile çekti ama bıkmadı/ Ancak ömrümüzü zora veriyon/…/ Dertli Metin yaşam için çalışır/ Yavaş yavaş göre göre alışır/ Ne bulursa onun ile oluşur/ Işık olsun deyip çıra veriyon” (s. 19)
Başka bir şiirinde nazlı yare sitem ediyor:
“Nazlı yâr evine misafir eyler/ Acep düğmelerin açar mı bilmem/ Uzak yoldan geldim biraz yorgunum/ Biraz kokusundan saçar mı bilmem// Aklım aldın hayallerim hep boşa/ Yordun beni yordun koşa koşa/ Kafamı vurdurdun çok büyük taşa/ Gel deyip kolların açar mı bilmem/…/ Dertli Metin kapısına köleyim/ Öl dese de oracıkta öleyim/ Beni sevdiğini nasıl bileyim/ Ele karşı bana naçar mı bilmem” (s. 33)
Şiirleri okumakla bitecek gibi değil; işte sosyal bir şiiri:
“Kadir Mevlam nicelerin yaratmış/ Kulların içinden yılan gördüm/ Çalışmakla zengin olunmaz imiş/ Haybeden zengin olanı gördüm// Bugünler böyle kalacak sanma/ Fanidir bu dünya kanma ha kanma/ Ellerin sözüne inanmaz amma/ Kendisinden büyük yalanı gördüm/…/ Dertli Metin işte böyle söylerdi/ Kendi kaderiyle gönül eylerdi/ Kimse kadir kıymet bilmez derlerdi/ Kadir kıymet varmış bileni gördüm” (s. 93)
Öneririm, Dertli Metin’in kitabını. Esin verir size de…
…
Gökçeli Çınar-Seyfi Metin, 144 sayfa, baskı Hasret Ofset, 2018 Osmaniye. Kitap isteme:Tlf. 0538 962 09 00