Yıllarını Hatayspor’a adayan eski kulüp müdürü Mustafa Nezih Güven, geçirdiği travmanın ardından yatağa bağımlı hale geldi. Ne kulüpten ne de eski yöneticilerden geçmiş olsun mesajı alamadıklarından yakınan Güven'in eşi Nuray Güven, yalnız bırakıldıklarını belirterek “Bize destek verilsin” çağrısı yaptı.
Haber Giriş Tarihi: 14.05.2025 12:48
Haber Güncellenme Tarihi: 14.05.2025 12:50
Muhabir:
ALİ GÜRELİ
Hatayspor’da yıllarca Kulüp Müdürü olarak görev yapan Mustafa Nezih Güven, geçirdiği ağır travmanın ardından yatağa bağımlı bir yaşam sürerken, ne kulüpten ne de eski yöneticilerden bir “geçmiş olsun” mesajı alabildi. Eşi Nuray Güven, yaşadıkları dramı anlattı.
Yıllarını futbola adamış, Hatayspor ve Kırıkhanspor'da önemli görevler üstlenmiş olan Mustafa Nezih Güven’in sağlık durumunun her geçen gün daha da kötüye gittiğini belirten Nuray Güven’in iddiasına göre, yaşadıkları kötü günlerin başlangıcı 4 Mayıs 2017’de oynanan maçta oldu.
Nuray Güven, “4 Mayıs 2017’de Kastamonu’da oynanan Play-Off karşılaşmasında yaşanan olaylardaki arbede sırasında eşimin üzerine araç sürüldü. Kafa travması geçirdi, ayak lifleri koptu. Fakat hastaneye götürülmesi gerekirken, üç gün boyunca tesislerde tutuldu. Müdahaleyi sadece masör yaptı. Bu gecikme, beyninde kalıcı hasar bıraktı” dedi.
Eşinin yaşadığı durumu duyurmak istediğinde baskı gördüğünü, kulüpten sessizce uzaklaştırıldığını öne süren Nuray Güven, şu ifadeleri kullandı:
“Eşime mobbing uygulandı, şikayetleri geri çektirildi. 2020’de tazminatsız bir şekilde işten çıkarıldı. Defalarca dönemin başkanlarına ulaşmaya çalıştım ama sonuç alamadım. Eşimin tüm bakımını ben üstlendim. Maddi ve manevi yönden tükenmiş durumdayız. Onu ben yıkıyorum, tıraş ediyorum, yediriyorum. Dört duvar arasında kaldım. Kızımın mezuniyetine bile gidemiyorum. Ne ziyaretimize geldiler ne de bir geçmiş olsun mesajı aldık. Kısacası yalnız kaldık. Artık dayanacak gücümüz kalmadı. Eşim bu kulüp için sağlığını kaybetti. Şimdi unutuldu. Ne olur sesimizi duyan birileri olsun. Yardım eli uzatılsın. Artık sadece eşime değil, bana ve kızıma da bir destek verilsin.”
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Hatayspor’un emektarı yatalak kaldı
Yıllarını Hatayspor’a adayan eski kulüp müdürü Mustafa Nezih Güven, geçirdiği travmanın ardından yatağa bağımlı hale geldi. Ne kulüpten ne de eski yöneticilerden geçmiş olsun mesajı alamadıklarından yakınan Güven'in eşi Nuray Güven, yalnız bırakıldıklarını belirterek “Bize destek verilsin” çağrısı yaptı.
Hatayspor’da yıllarca Kulüp Müdürü olarak görev yapan Mustafa Nezih Güven, geçirdiği ağır travmanın ardından yatağa bağımlı bir yaşam sürerken, ne kulüpten ne de eski yöneticilerden bir “geçmiş olsun” mesajı alabildi. Eşi Nuray Güven, yaşadıkları dramı anlattı.
Yıllarını futbola adamış, Hatayspor ve Kırıkhanspor'da önemli görevler üstlenmiş olan Mustafa Nezih Güven’in sağlık durumunun her geçen gün daha da kötüye gittiğini belirten Nuray Güven’in iddiasına göre, yaşadıkları kötü günlerin başlangıcı 4 Mayıs 2017’de oynanan maçta oldu.
Nuray Güven, “4 Mayıs 2017’de Kastamonu’da oynanan Play-Off karşılaşmasında yaşanan olaylardaki arbede sırasında eşimin üzerine araç sürüldü. Kafa travması geçirdi, ayak lifleri koptu. Fakat hastaneye götürülmesi gerekirken, üç gün boyunca tesislerde tutuldu. Müdahaleyi sadece masör yaptı. Bu gecikme, beyninde kalıcı hasar bıraktı” dedi.
Eşinin yaşadığı durumu duyurmak istediğinde baskı gördüğünü, kulüpten sessizce uzaklaştırıldığını öne süren Nuray Güven, şu ifadeleri kullandı:
“Eşime mobbing uygulandı, şikayetleri geri çektirildi. 2020’de tazminatsız bir şekilde işten çıkarıldı. Defalarca dönemin başkanlarına ulaşmaya çalıştım ama sonuç alamadım. Eşimin tüm bakımını ben üstlendim. Maddi ve manevi yönden tükenmiş durumdayız. Onu ben yıkıyorum, tıraş ediyorum, yediriyorum. Dört duvar arasında kaldım. Kızımın mezuniyetine bile gidemiyorum. Ne ziyaretimize geldiler ne de bir geçmiş olsun mesajı aldık. Kısacası yalnız kaldık. Artık dayanacak gücümüz kalmadı. Eşim bu kulüp için sağlığını kaybetti. Şimdi unutuldu. Ne olur sesimizi duyan birileri olsun. Yardım eli uzatılsın. Artık sadece eşime değil, bana ve kızıma da bir destek verilsin.”
Kaynak: ALİ GÜRELİ