Bu eylem Gazze’ye yardım değil, doğaya ihanettir!

Açlığın, susuzluğun ve umutsuzluğun kalbinin attığı coğrafya. Her gün yeni bir ölüm, her gün yeni bir dramın adı Gazze...

Orada yaşananlar her vicdanı derinden sarsıyor. Ancak bu derin acıya tepki verme şeklimiz, bazen farkında olmadan daha büyük bir soruna yol açıyor.

Bugün Mersin sahilinde "Gazze’ye yardım" amacıyla plastik şişelere yiyecek koyup denize bırakma eylemi gerçekleşti. Sahilde toplanan bir grup vatandaş, Gazze’ye ulaşacağı ümidiyle yiyecekleri pet şişelere koydu, dualarla Akdeniz’in sularına bıraktı. Her şey iyi niyetliydi, hiç kuşkusuz.

Ama sormak gerek: Gerçekten bu yaptıkları yardım mıydı, yoksa başka bir kirlilik biçimi mi?

Plastik şişelerle dolu o deniz... İçinde ne olduğu fark etmeksizin, Akdeniz'in bir başka köşesinde ya da kıyıdan birkaç metre ötede balıkların, martıların, caretta carettaların yaşam alanına saplanan bir hançerden başka bir şey değil.

Bu eylem Gazze’ye yardım değil, doğaya ihanettir

Evet, Gazze’deki dramı hiçbirimiz görmezden gelmiyoruz. Görmemeliyiz de. Ama çözüm plastikle denize umut yollamak değil.

Bu tür eylemler ne bir yardım kanalına ulaşır ne de Gazze halkının bir ihtiyacını karşılar. O yiyecekler o şişelerin içinde çürürken, o şişeler de okyanus kirliliğine katkı sağlar.

Gazzeli çocuklara ulaşmaz ama Akdeniz’in doğal dengesini daha da bozar.

Gerçek yardım; insani yardım kuruluşlarının organize ettiği profesyonel, denetlenebilir ve etkili kanallardan geçer. Eğer gerçekten yardım etmek istiyorsak, Kızılay gibi, AFAD gibi, İHH gibi, yerli ya da uluslararası güvenilir kuruluşlara bağış yaparız. Gazze için bağıracaksak, daha güçlü sesler oluştururuz.

Gazzeliler için üzülmek, onlar için bir şey yapmak istemek elbette doğal. Ama unutmayalım, doğaya zarar vererek başka bir toplumu kurtaramayız. Vicdanlarımızı rahatlatmak uğruna denizleri plastikle boğarsak, o da başka bir zulme dönüşür. Bu akım durmalı.