Yemyeşil ülkemizde yaz mevsimi geldiğinde akıllara sadece deniz, tatil ve güneş gelmiyor. Bu aylar aynı zamanda orman yangınlarının en çok yaşandığı, binlerce ağacın kül olduğu, hayvanların yuvalarını kaybettiği ve doğanın yıllarca sürecek yaralar aldığı bir dönem. Üstelik çoğu zaman bu felaketlerin arkasında insan hatası, daha da kötüsü ihmal yatıyor.
Geçtiğimiz haftalarda İzmir, Adana, Muğla, Mersin, Balıkesir gibi orman varlığı açısından zengin illerimizde çıkan yangınlar, ne yazık ki bize bu acı gerçeği bir kez daha hatırlattı.
Yetkililer sabahlara kadar mücadele verirken, biz bireyler olarak neler yapıyoruz?
Cevap çoğu zaman acı verici: Pikniğe gidiyoruz.
Ama ateşi tam söndürmeden ormanı terk ediyoruz.
Çöplerimizi toplamıyoruz.
Cam şişeleri, yanıcı maddeleri gelişi güzel bırakıyoruz.
Ve sonra ekranlarda alevleri izleyip üzülüyoruz.
Orman yangınlarının yüzde 90’ı insan kaynaklı. Bu demektir ki; çoğu yangın aslında önlenebilir. Eğer biraz daha dikkatli, biraz daha bilinçli olsak…Yani:
Açık alanda ateş yakmasak,
Yaktığımız mangalın, kamp ateşinin közünü tam söndürmeden bırakmasak,
Cam şişeleri, plastik atıkları doğaya bırakmasak,
Sigara izmaritini arabadan ya da yoldan atmasak…
Belki de hiçbir yangın çıkmayacak.
Piknikçiler, kampçılar, doğaseverler…
Adı üstünde: doğa sever olmak, sadece doğada vakit geçirmek değildir. Doğayı korumak, onun en büyük savunucusu olmakla mümkündür. Bir öğle vakti yaktığınız ateşin kıvılcımı, bir ormanı, bir kuş yuvasını, bir sincabın hayatını yok edebilir.
Çocuklarımıza anlatacak ağaç gölgeleri kalmayacaksa, o pikniğin ne anlamı var?
Devlet elbette önlem alıyor. Yangına müdahale için helikopterler, uçaklar, ekipler seferber ediliyor. Ama unutmayalım: önce bireysel farkındalık, sonra toplumsal seferberlik gerekir.
Bu yaz lütfen şu soruyu kendinize sorun:
Ben bir kıvılcım mıyım, yoksa bir damla su mu?
Doğaya zarar vermeden keyifli vakit geçirmek mümkün.
Ama doğa yandıktan sonra o keyfin telafisi yok.
Ağaçları birlikte büyüttüğümüz, çocuklarımıza gölge miras bırakabildiğimiz günlere…
Sizlere daha iyi hizmet sunabilmek adına sitemizde çerez konumlandırmaktayız. Kişisel verileriniz, KVKK ve GDPR
kapsamında toplanıp işlenir. Sitemizi kullanarak, çerezleri kullanmamızı kabul etmiş olacaksınız.
En son gelişmelerden anında haberdar olmak için 'İZİN VER' butonuna tıklayınız.
Piknikçiler yangına sebep olmayın!
Fatma AKÇAY
Yemyeşil ülkemizde yaz mevsimi geldiğinde akıllara sadece deniz, tatil ve güneş gelmiyor. Bu aylar aynı zamanda orman yangınlarının en çok yaşandığı, binlerce ağacın kül olduğu, hayvanların yuvalarını kaybettiği ve doğanın yıllarca sürecek yaralar aldığı bir dönem. Üstelik çoğu zaman bu felaketlerin arkasında insan hatası, daha da kötüsü ihmal yatıyor.
Geçtiğimiz haftalarda İzmir, Adana, Muğla, Mersin, Balıkesir gibi orman varlığı açısından zengin illerimizde çıkan yangınlar, ne yazık ki bize bu acı gerçeği bir kez daha hatırlattı.
Yetkililer sabahlara kadar mücadele verirken, biz bireyler olarak neler yapıyoruz?
Cevap çoğu zaman acı verici: Pikniğe gidiyoruz.
Ama ateşi tam söndürmeden ormanı terk ediyoruz.
Çöplerimizi toplamıyoruz.
Cam şişeleri, yanıcı maddeleri gelişi güzel bırakıyoruz.
Ve sonra ekranlarda alevleri izleyip üzülüyoruz.
Orman yangınlarının yüzde 90’ı insan kaynaklı. Bu demektir ki; çoğu yangın aslında önlenebilir. Eğer biraz daha dikkatli, biraz daha bilinçli olsak…Yani:
Açık alanda ateş yakmasak,
Yaktığımız mangalın, kamp ateşinin közünü tam söndürmeden bırakmasak,
Cam şişeleri, plastik atıkları doğaya bırakmasak,
Sigara izmaritini arabadan ya da yoldan atmasak…
Belki de hiçbir yangın çıkmayacak.
Piknikçiler, kampçılar, doğaseverler…
Adı üstünde: doğa sever olmak, sadece doğada vakit geçirmek değildir. Doğayı korumak, onun en büyük savunucusu olmakla mümkündür. Bir öğle vakti yaktığınız ateşin kıvılcımı, bir ormanı, bir kuş yuvasını, bir sincabın hayatını yok edebilir.
Çocuklarımıza anlatacak ağaç gölgeleri kalmayacaksa, o pikniğin ne anlamı var?
Devlet elbette önlem alıyor. Yangına müdahale için helikopterler, uçaklar, ekipler seferber ediliyor. Ama unutmayalım: önce bireysel farkındalık, sonra toplumsal seferberlik gerekir.
Bu yaz lütfen şu soruyu kendinize sorun:
Ben bir kıvılcım mıyım, yoksa bir damla su mu?
Doğaya zarar vermeden keyifli vakit geçirmek mümkün.
Ama doğa yandıktan sonra o keyfin telafisi yok.
Ağaçları birlikte büyüttüğümüz, çocuklarımıza gölge miras bırakabildiğimiz günlere…