Her yıl 23 Nisan geldiğinde Türkiye’nin dört bir yanında çocuk sesleri yükselir. Süslenmiş okullar, bayraklarla donatılmış sokaklar, neşeyle koşuşturan minikler…

Fakat bu gün sadece bir bayram değil, aynı zamanda bir mirastır. Mustafa Kemal Atatürk’ün “Egemenlik, kayıtsız şartsız milletindir” diyerek halkına emanet ettiği Meclis’in kuruluşu, bir çocuğa gösterilecek en büyük güvenin sembolü haline gelmiştir.

Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin açıldığı o 1920 baharında, savaşın gölgesinde bile umudun yeşertildiğini gördük.

O umut, çocukların gözlerinden bugün de parlıyor. Her 23 Nisan’da, sadece bir bayramı kutlamıyoruz; aynı zamanda millet olarak çocuklara duyduğumuz inancı, sevgiyi ve sorumluluğu da hatırlıyoruz.

Bugünün anlamı yalnızca kortejler, şiirler ve gösterilerle sınırlı kalmamalı. Çünkü 23 Nisan, çocukları sadece eğlendirmekle değil, onları dinlemekle de ilgilidir.

Onların hayallerine kulak vermek, fikirlerine saygı göstermek, geleceği onlarla birlikte inşa etmeye kararlı olmak gerekir. “Çocuklar geleceğimizdir” demek yeterli değil; onları bugünden söz hakkına sahip bireyler olarak görmek gerekir.

Bu yıl da pek çok ilde çocuklar sahnedeydi. Söz aldılar, oyunlar oynadılar, duygularını ifade ettiler. Ama asıl görev biz yetişkinlere düşüyor: Onların hayal kurmasına alan açmak, eşit imkanlar sunmak, yaşadıkları çağın gereklerine uygun bir eğitim ve sosyal yaşam sağlamak.

Unutulmamalı ki bir ülkenin geleceği, çocuklarının bugünkü yaşam kalitesiyle doğrudan ilişkilidir. Atatürk’ün çocuklara armağan ettiği bu özel gün, her yıl bize bunu tekrar hatırlatır.

Nice 23 Nisanlara, çocukların daha özgür, daha mutlu ve daha umutlu olduğu bir geleceğe...